Jak wynika z badań, kibice piłki nożnej płci męskiej prezentują „wysoce seksistowskie i mizoginistyczne” postawy wobec sportu kobiecego na forach dyskusyjnych fanów.
Naukowcy z Durham University przeprowadzili ankietę wśród fanów piłki nożnej mężczyzn, którzy odpowiedzieli na zaproszenie do uczestników na 150 forach internetowych.
Odkryli, że wiadomości od fanów „silnie reprezentowały” postępowe poglądy, ale nie były one tak powszechne, jak „wrogie i seksistowskie postawy”.
Autorzy badania sugerują, że te postawy pokazują sprzeciw wobec zwiększonej widoczności sportu kobiet, szczególnie od czasu Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku i Mistrzostw Świata Kobiet Fifa w 2015 roku.
Wezwali do szerszego uwzględnienia sportu kobiet, aby „zwiększyć równość płci i promować sprawiedliwość społeczną”.
To pierwsze badanie, w którym zbadano stosunek brytyjskich fanów piłki nożnej do kobiecego sportu w erze, w której sport kobiecy zyskał na znaczeniu w mediach.
Nasze badania wykazały, że postawy wobec kobiet w sporcie do pewnego stopnia się zmieniają, przy czym postawy są bardziej progresywne.
Istniało wiele przykładów mężczyzn ze wszystkich pokoleń wykazujących wysoce seksistowskie i mizoginistyczne postawy.
Fani odpowiadali na pytania otwarte w ankiecie i można ich było podzielić na trzy grupy postaw, które były męskościami progresywnymi, jawnymi mizoginistycznymi lub ukrytymi mizoginistycznymi.
Mężczyźni o postępowych postawach wykazali silne poparcie dla równości w relacjach medialnych o kobiecym sporcie, a wielu twierdziło, że Puchar Świata Kobiet Fifa 2015 był pozytywnym punktem zwrotnym.
Ale mężczyźni, którzy mieli otwarcie mizoginistyczne postawy wobec kobiecego sportu, uważali, że jest on gorszy od męskiego sportu, szczególnie w odniesieniu do piłki nożnej.
Niektórzy fani, którzy zaliczali się do kategorii jawnie mizoginistycznych męskości, sugerowali, że kobiety w ogóle nie powinny uprawiać sportu, a jeśli już, to powinny to być sporty „kobiece”, takie jak lekkoatletyka.
Badacze stwierdzili również „skrajną wrogość” wobec rosnącego zainteresowania mediów sportem kobiet, co było postrzegane jako „pozytywna dyskryminacja” lub „bzdury związane z komputerami”.
Ostatnia grupa kibiców, będących w mniejszości, publicznie wyrażała postępowe postawy, ale w bardziej prywatnych momentach ujawniała mizoginistyczne poglądy na kobiecy sport.
Ta grupa dostosowywała to, co mówili, w zależności od sytuacji społecznej lub tego, z kim byli.
Wzrost zainteresowania mediów sportem kobiet zarówno w BBC, jak i kanałach subskrypcyjnych był otwarcie wspierany przez niektórych mężczyzn.
Ale dla innych jest to również wyraźnie widoczne zagrożenie – atak na piłkę nożną jako arenę „robienia” męskości.
Jest to czas, w którym wśród mężczyzn krążą bardziej powszechne obawy o to, jak ustanowić i wykonywać satysfakcjonujące męskie tożsamości.
